Οι έρευνες για τις αιτίες θανάτου των διαβητικών έχουν επικεντρωθεί και αποδοθεί μέχρι τώρα στις επιπλοκές και τις παρενέργειες. Όμως πολλά πρόωρα θανατηφόρα περιστατικά σε διαβητικούς νεότερης ηλικίας σχετίζονται πλέον με ψυχικά και κοινωνικά προβλήματα ή κατάχρηση ουσιών. Για το αν ο διαβήτης αυξάνει πραγματικά τον κίνδυνο για έναν μη φυσικό θάνατο, ερευνούν ο καθηγητής Dr. Roger Webb και οι συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Στην έρευνα αναλύθηκαν τα δεδομένα του σουηδικού μητρώου για τον διαβήτη Τύπου 1 και 2 και συγκεκριμένα σε διαβητικούς που η ασθένεια διαγνώστηκε μεταξύ του 1996 και 2009. Τα δεδομένα των ασθενών συγκρίθηκαν με τα δεδομένα αντίστοιχων πέντε ελεγχόμενων ατόμων ίδιας ηλικίας,  φύλου και χώρας που δεν έπασχαν από διαβήτη. Συγκριτικά, οι διαβητικοί που πέθαναν από μη φυσικά αίτια ήταν περισσότεροι από τους διπλάσιους (32,1 έναντι 77,3 ανά 10.000). Ιδιαίτερα έντονη ήταν η διαφορά στους νεότερους. Έτσι οι διαβητικοί, για παράδειγμα, που αυτοκτόνησαν ήταν κατά μέσο όρο πέντε χρόνια νεότεροι απ΄ότι τα άτομα της ομάδας ελέγχου. Μεμονωμένα, ο αριθμός των αυτοκτονιών στους διαβητικούς ήταν τριπλάσιος από τους άλλους. Οι διαβητικοί που πέθαναν συνέπεια ενός ατυχήματος ή ιατρογενούς αιτίας ήταν δύο φορές περισσότεροι από τους μη διαβητικούς. Οι μεγαλύτερες διαφορές παρουσιάστηκαν στις δηλητηριάσεις με θανατηφόρο αποτέλεσμα, οι οποίες προκλήθηκαν από τα ψυχοφάρμακα, τις ναρκωτικές ουσίες, το αλκοόλ ή το μονοξείδιο του άνθρακα. Ο αντίστοιχος κίνδυνος για τις εσκεμμένες δηλητηριάσεις ήταν έξι φορές και στις δηλητηριάσεις λόγω ατυχήματος τέσσερις φορές μεγαλύτερος στους διαβητικούς συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Συνολικά 8,6% των θανατηφόρων δηλητηριάσεων στους διαβητικούς οφείλονταν στην υπερδοσολογία ινσουλίνης ή στα διάφορα χάπια κατά του διαβήτη. Οι διαβητικοί όμως με εσκεμμένη δηλητηρίαση άγγιξαν το 30%! Η ινσουλίνη ως μέσον αυτοκτονίας; Οι επιστήμονες συστήνουν να συζητείται από τους οικείους στον θεράποντα ιατρό όταν υπάρχει υποψία για κατάθλιψη ή τάση αυτοκτονίας στον διαβητικό ασθενή, που θα μπορούσε με την κατάχρηση ινσουλίνης να αυτοκτονήσει. Προληπτικά μέτρα σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσε να είναι η κατάλληλη συνταγογράφηση και η αποτελεσματική παρακολούθηση της αγωγής, ώστε να αποφεύγεται η παράκαμψή της από τον ασθενή και να εμποδίζεται η εσκεμμένη υπερδοσολογία με στόχο την αυτοκτονία.

Aύξηση του διαβήτη στην Ευρώπη

Πάνω από 23 εκατομμύρια άτομα στην ΕΕ πάσχουν από διαβήτη, ενώ εκτιμάται ότι η ασθένεια αυτή δεν έχει ακόμη διαγνωστεί σε πολλά άτομα. Καθώς τα κρούσματα της ασθένειας αυξάνονται όλο και περισσότερο, οι επιπλοκές που αυτή επιφέρει έχουν σοβαρό αντίκτυπο στα συστήματα υγείας της Ευρώπης. Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις είναι τεράστιες. Η συχνότερη εμφάνιση της ασθένειας οφείλεται στο γεγονός ότι σήμερα κάνουμε πιο καθιστική ζωή, οι διατροφικές μας συνήθειες έχουν αλλάξει και δεν ασκούμαστε αρκετά. Εάν η νέα γενιά ακολουθήσει κι αυτή τον ίδιο τρόπο ζωής, η εξάπλωση του διαβήτη θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Εκτιμάται πως ήδη το 5%-10% των συνολικών δαπανών για την υγεία αφορούν την παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε διαβητικούς.